De Masculine Vrouw

Als klein meisje was ik altijd al met sport bezig en wilde ik altijd buiten zijn. Ik was echt een rauwdouwer, maar deed nooit iemand kwaad. Niemand begreep echt waarom een meisje met dat soort dingen bezig was dus keurde ze me af.

Ik had een talent voor sport en hoorde bij de Nederlandse en internationale judo-top. Presteren werd voor mij een manier om toch gezien te kunnen worden. Totdat ik er letterlijk hartklachten van kreeg en besloot om te stoppen.

Het gevoel niet gezien te worden voor die gene die ik was/wilde zijn, zorgde ervoor dat ik onzeker werd en niet de dingen deed die ik eigenlijk wilde doen. Ik zat volledig in de mannelijke energie en vond het moeilijk om gevoelens en emoties te tonen of bespreekbaar te maken.

Nu vele jaren later sta ik eindelijk weer in mijn eigen kracht en weet en voel ik wat zelfacceptatie en zelfliefde is. Voor mij betekende dit dat ik eerst weer opzoek moest gaan naar mijn vrouwelijke energie. Want dat had ik allang niet meer toegelaten.